Msze św. w niedziele:
9.00, 10.30; 12.00


Msze św. w tygodniu:

w okresie letnim: 18.00

w okresie zimowym:17.00

 

• nowenna do NMP Nieustającej Pomocy w środę o godz. 17.50
• nabożenstwo majowe - o godz.: 17.30
• nabożeństwo czerwcowe połączone ze mszą św. - codziennie o godz. 18.00.
• nabożeństwo różańcowe w październiku - codziennie o godz.: 17.00
• nabożeństwo wypominkowe w listopadzie - codziennie oprócz niedziel o godz.: 17:00
• roraty w dni powszednie adwentu o godz.: 17:00

 Obecnie, ze względu na reżim sanitarny w kościele należy zakładać maski.

Kancelaria parafialna czynna jest:

W poniedziałki 8.30.- 9.00

W środy 19.00-19.30

Obecnie, ze względu na reżim sanitarny w kancelarii proszę założyć maski.

 

 

---

 

 

Był rybakiem i apostołem, a jednak w sztuce hiszpańskiej często przedstawia się go jako rycerza. Według tradycji św. Jakub Większy głosił Dobrą Nowinę w Hiszpanii. W średniowieczu jego relikwie zostały tam sprowadzone, potem zaginęły i w 830 roku odnaleziono je w miejscowości Iría, która później otrzymała nazwę Santiago de Compostela.

Pomoc z nieba

Prawie cały Półwysep Iberyjski był wówczas podbity przez Arabów. Tylko na północnych krańcach istniało kilka małych państewek chrześcijańskich. Według tradycji pewnej nocy królowi Asturii, Ramirowi I, przyśnił się apostoł Jakub. Święty namawiał króla do walki z muzułmanami. Ramiro I stoczył więc 23 maja 844 roku bitwę z Arabami pod Clavijo. W decydującym momencie starcia miał pojawić się osobiście św. Jakub, w zbroi i na białym koniu. Siał spustoszenie w szeregach wroga i przechylił szalę zwycięstwa na stronę chrześcijańską.

Od tego czasu rycerze chrześcijańscy wierzyli, że apostoł pomaga im zawsze. Przez cały okres reconquisty (czyli walk o odbicie z rąk arabskich Półwyspu Pirenejskiego), ruszając do boju, krzyczeli jego imię. Wołali w ludowej łacinie „Sant Iacob" (Święty Jakub), co wkrótce przeszło w hiszpańskie „Santiago". Święty zyskał też przydomek „Matamoros" (Pogromca). 

 

 

 

 

 

Muszla św. Jakuba 

 

Muszla jest symbolem wszystkich pielgrzymów podążających Drogą Świętego Jakuba. Ma kształt rozłożonego wachlarza

Pielgrzymi niosą ją na plecakach, na torbach przytroczonych do rowerów, lub zawieszają na sznurze na szyi. Muszlą świętego Jakuba oznakowane są kamienie i żółte z błękitnym tłem tablice wyznaczające trasę pielgrzymki.

W położonym nieopodal wybrzeża Atlantyku Santiago de Compostela we wczesnych czasach ruchu pielgrzymkowego muszle wydawano pątnikom jako dowód odbycia pielgrzymki. Były więc one poprzednikiem wydawanych obecnie certyfikatów pielgrzymich.

Średniowieczny Codex Calixtinus podkreślał znaczenie muszli pielgrzymiej, kształtem przypominającej otwartą dłoń, mającą stanowić symbol otwarcia na dobre dzieła. Również Benedykt XVI ma w swoim herbie muszlę, która jest symbolem pielgrzymującego ludu Bożego.

Związek między muszlą a św. Jakubem wyjaśnia epizod zawarty w jednej z legend, która powstała po męczeńskiej śmierci Jakuba w Ziemi Świętej. Legenda mówi, że ciało Apostoła złożono na pokładzie statku i bez żadnego uszczerbku przetrwało siedmiodniowy rejs, zanim statek dopłynął do Galicji. Gdy statek dopływał do zatoki Arousy, na brzegu odbywało się wesele. Goście otaczali właśnie pana młodego, siedzącego na koniu. Nagle koń wysoko postawił uszy, w kilku skokach dotarł do brzegu morza i wraz z jeźdźcem zniknął pod falami. Po pewnym czasie w cudowny sposób koń i jeździec wyszli cało z morskich fal, całkowicie pokryci dużymi muszlami, a statek Apostoła płynął w dalszą podróż.

 

---